خط «انعمت علیهم» کوی توست...

کودک را نزد رسول خدا (ص) آوردند، پیامبر گرامی در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت و او را حسین نامید .

جبرئیل و فرشتگان آسمانها برای تهنیت و شادباش به محضر رسول خدا (ص) نازل می شدند و تولد این نوزاد را تبریک می گفتند؛ ولی آنان حامل پیام دیگری نیز بودند، خبری که رسول خدا (ص) را بشدت متأثر کرد و اشک از دیدگانش جاری شد: این کودک را امت تو به قتل می رسانند! امام حسین (ع) یک ساله بود که فرشتگان بسیاری بر نبی مکرم اسلام نازل شدند و عرض کردند: یا محمد! همان ستمی که از قابیل بر هابیل وارد شد، بر فرزندت (حسین) وارد می شود و همان اجری که به هابیل داده شد، به حسین داده می شود و عذاب کنندگانش همچون عذاب قابیل خواهد بود! از این رو، رسول خدا (ص) می فرمود: خداوندا! هر کس حسین مرا ذلیل می کند، خوار و ذلیلش کن و هر که حسینم را می کشد، او را به مقصودش نائل مفرما! رسول خدا (ص) به انحاء و طرق مختلف، مراتب فضیلت و منزلت فرزند خود، حسین- علیه السلام- را به امت گوشزد می فرمودند .

گاه به زبانی فراگیر، تمامی اهل بیت را می ستود و گاه درباره امام حسن و امام حسین- علیهماسلام- سخنانی بیان می فرمودند و گاه در خصوص امام حسین- علیه السلام- اشاره نموده، مقامش را یادآور می شدند تا حجت بر همگان تمام شود و حق از باطل مشخص گردد، گاهی نیز در مقابل چشمان مردم، گلوی کودک و دهان او را می بوسیدند و یا زمانی که در سجده نماز بودند و سنگینی کودک را بر دوش خود احساس می کردند، به احترامش سجده را طول می دادند تا جایی که نمازگزاران گمان می کردند وحی الهی نازل شده است .

آری، کسانی که پس از این، در سال 61 هجری، خون حسین (ع) را به گردن گرفتند، در زمان طفولیت آن حضرت، چه بسا کودکان و یا جوانانی بودند که سخنان پیامبر (ص) را نمی شنیدند و یا با بی اهمیتی گوش می کردند و ممکن بود از یادشان محو شود؛ ولی آنچه با چشم دیده می شود، در دلها می ماند.

ای حضور آسمان در جان خاک        یا حسین بن علی روحی فداک

موج ها هرچه تلاطم می کنند       پیش پایت خویش را گم می کنند

ای نماز عشق را تکبیر سرخ          آیت تطهیر را تفسیر سرخ

ای شکوه آفرینش، ای یقین           آبروی مکتب، ای سالار دین

ای امام لاله های نینوا                   آفتابِ غرقِ خون در کربلا

ای جلال هر چه غیرت، هرچه مرد    قوّت بازوی قرآن در نبرد

قوس محرابم، خم ابروی توست      خط «انعمت علیهم» کوی توست

آب ها وقتی که طوفان می کنند     یاد آن لب های عطشان می کنند

*******************************

میلاد امام حسین (ع) بر همه خوانندگان محترم وبلاگ سبحان مبارک باد.

منبع مطلب سایت خبرگزاری دانشجویان ایران